En opeens besefte dat ik al die tijd op de verkeerde plek had gezocht
En al snel kwam ik erachter wat met mijn missie was.
Vrouwen bewust maken van het zo vaak vergeten onbewuste: de kracht van het lichaam en het familiesysteem. Want daar zit het ‘m in. De belemmeringen, de zo lastige patronen, de trauma’s en ook: de inzichten om weer verder te kunnen gaan.
In 2019 gebeurde iets waardoor ik in 1x besefte dat ik al die tijd op de verkeerde plek had gezocht
En al snel kwam ik erachter wat met mijn missie was.
Vrouwen bewust maken van het zo vaak vergeten onbewuste: de kracht van het lichaam en het familiesysteem. Want daar zit het ‘m in. De belemmeringen, de zo lastige patronen, de trauma’s en ook: de inzichten om weer verder te kunnen gaan.
Daar heb je dus zowel je hoofd, je lichaam als kennis van de kracht van jouw familiesysteem voor nodig.
Daarom werk ik altijd op 3 lagen. De rationele laag, de emotionele laag en de systemische laag.
Veel mensen focussen enkel op de rationele laag. En dat doe ik ook, want die is super belangrijk. Op die laag leer je dus bepaalde dingen en gebeurtenissen te begrijpen, en dat is een belangrijke en broodnodige stap om te zetten in jouw proces van persoonlijke groei. Maar.. dit is niet de laag waar blijvende verandering ontstaat.
Dat heb ik natuurlijk ook moeten leren. Ik ben opgegroeid in een klein dorp in Zuid-Limburg, vlakbij Maastricht. Het bourgondische leven nam dus toen ook al een belangrijke plek voor mij in. Maar opgroeien in een klein dorp in het katholieke Zuiden van het land, betekende voor mij ook: doe zoals de rest en zorg dat je niet opvalt, want dan hoor je er niet bij. Eerst hard werken, en dan misschien even uitrusten. We zijn er om elkaar te helpen, je moet voor een ander zorgen. En ook: zorg nu maar dat je een fatsoenlijke opleiding hebt, zodat je niet afhankelijk van een man wordt.
Net zoals de meeste vrouwen is mij geleerd om vooral met je hoofd bezig te zijn, en niet zozeer met de kracht van je lijf. Logisch ook.
Vanaf het begin van mijn carriere (2011) werkte ik voor grote corporates
Zo rolde ik rechtstreeks vanuit mijn studie in een befaamd management traineeship bij een grote organisatie. Samen met andere net afgestudeerden belanden we in ‘klasjes’ waarbij veel ruimte was voor persoonlijke ontwikkeling. Ik, altijd bezig met persoonlijke ontwikkeling, vond het geweldig en verschrikkelijk tegelijkertijd.
Geweldig, omdat een van mijn kernwaarden “groei” is. Ik ben altijd bezig met het zien van groei. In mijzelf én in anderen. Je kunt mij niet blijer maken dan mij te laten praten over groei. Over persoonlijke ontwikkeling. Wat drijft iemand? Potentie. Wat is er nog meer? Om een knt als het ware te scannen, te spiegelen, inzicht te geven in waar de groei zit. Word ik gewoon heel erg blij van. Ik kan het niet mooier maken.
Maar ik vond het dus ook verschrikkelijk. Ik werkte de ene na de andere persoonlijkheidstest af en voelde mij steeds weer in hetzelfde hokje gestopt. Het hokje van de “helper”, de “supporter”, de “gele”. Om vervolgens daar urenlang over te praten, wat dit allemaal inhield en vooral ook de waslijst aan ontwikkelpunten te bespreken. Ik voelde me verre van perfect, verre van capabel. Wat had ik nog veel te doen voordat ik “er was”. Wat dat “er was” wist ik eigenlijk niet, maar het kon altijd beter toch? Lastig vond ik wel. Ik werd er behoorlijk onzeker van. Ik maakte mooie stappen, maar de onrust over wat ik nog allemaal te doen had, bleef.
De jaren hierop werkte ik met veel plezier verder bij grote organisaties, altijd op het gebied van mens en gedrag. Ik genoot volop want er was genoeg te doen. Ik werkte samen met enorme slimme en enthousiaste collega’s, die het maximale uit zichzelf wilde halen. Voor mij dus een enorme speeltuin. Ik mocht deze intelligente en gedreven mensen helpen om nog betere versie van zichzelf te worden. Ik volgde een hele reeks van opleidingen op het gebied van coaching en training en genoot van het groeiproces in mijzelf en in anderen.
En toch viel ik regelmatig van mijn stoel van verbazing. We leken wel een burn out fabriek.
Ik werkte met de slimste en ook nog eens vaak erg sociale mensen. Zij kenden toch ook de gevaren van een burn out wel? Waarom viel dan de een na de ander om?
Die het allemaal op orde hadden. Ik zag veel mensen “aan de top” van de organisatie, die het slechtst voor zichzelf zorgden. Weinig slaap, ongezonde voeding, weinig sporten en geen tijd voor vrienden en familie. Hoe kon dit toch?
Genoeg over anderen, want ik wist het zelf ook allemaal niet. Ook ik was vaak moe. Overprikkeld. Mijn gedachten gingen van “to do list” naar “to do list”. Zelfs tijdens de meditatieoefeningen die ik braaf deed via mijn telefoon, dacht ik alleen maar aan wat ik die dag nog allemaal voor elkaar moest krijgen.
2019: Drukte rondom de verkoop van het bedrijf van mijn man en mij, de verkoop van ons huis, een enorm drukke periode op mijn werk en de start van een pittige zwangerschap, deden ook mij de das om. Mijn lichaam zei HALT. En niet zo’n beetje ook. Van de ene op de andere dag was ik uitgeschakeld. Kon ik niets meer. Opstaan, aankleden, ontbijten, het “gewone” ochtendritueel, het was een hele uitdaging. Ik was kapot. Wilde verder. Maar hoe? Ik had een geweldige coach, die mij weer nieuwe inzichten bracht. Maar ik bleef haperen. Er veranderde weinig, ik kreeg niet meer energie. Wat voelde ik mij ontzettend alleen. En onbegrepen.
Ik had een massage geboekt. Ik had zoveel stress en dacht dat een massage de boel wel wat kon verlichten. Even wat ontspanning kon brengen. Dat was mijn doel: ontspannen.
En toen gebeurde het. Ik voelde opeens mijn lichaam. Echt voelen dus. Voelde spanningen. Mijn lichaam begon te trillen. Dit had ik nog nooit gevoeld. En ineens kwamen er gedachten in mij op. Vergeten herinneringen. Nu weet ik: emoties slaan zich op in jouw lijf. En als je hier maar lang genoeg mee rondloopt, en deze emoties niet alleen met je hoofd verwerkt, maar ook met je lichaam, dan blijven ze in je lichaam ronddwalen. En kosten ze jou energie. En dat was precies wat er bij mij was gebeurd. Mijn lichaam had onthouden wat mijn hoofd al was vergeten.
“Erkennen dat je niet bent waar je wilt zijn, is een startpunt om je leven te veranderen.”
– Deborah Day
Die middag ging ik googelen. Eindelijk wist ik waar mijn uitdagingen zaten.
Els van Steijn (bekend familieopsteller en auteur van de bestsellers “De Fontein, vind je plek” en “De Fontein, maak wijze keuzes” kwam op mijn pad en enkele maanden later ervaarde ik het fenomeen van familieopstellingen. En ik was verkocht, meteen. Dit was het. Eindelijk kon ik verder. Ik zette mijn eerste stappen op het gebied van familieopstellingen.
Die eerste stappen zijn vele stappen geworden. Diverse opleidingen op het gebied van familieopstellingen, systemisch werken, (systemisch) coachen, hypnotherapie en massagetherapie brachten mij op het punt waar ik nu ben. Een punt waarop ik weet hoe ik MIJN leven kan leven, volgens mijn (voor)waarden. Waar ik voel wat goed voor mij is en wat niet. Waarin ik mij bewust ben van de onzichtbare kracht van mijn familiesysteem. En hoe ik de kracht van mijn brein, lichaam én familiesysteem vóór mij kan laten werken.
Ik ben ervan overtuigd dat je pas echt de beste versie van jezelf gaat worden, als je jezelf gaat ontwikkelen op 3 gebieden: de ratio, het lichaam en het familiesysteem. Pas dan kun je echt meters maken. Anders blijf je heel hard werken aan de oppervlakte. Kost je veel energie, levert je minder op.
Ik werk dus altijd op 3 niveaus
01
De Ratio, oftewel het cognitieve niveau, het denken. Waarom doe ik wat ik doe? Ik help jou dit te begrijpen. Ik geef je nieuwe inzichten, nieuwe denkwijzen, nieuwe manieren om naar een situatie te kijken. En als je dat eenmaal weet, als je er eenmaal zo over hebt nagedacht, kun je eigenlijk niet meer terug. Je kunt jouw kansen en potentieel eigenlijk niet meer NIET zien, zonder dat het moeite kost. Als je eenmaal op een andere manier hebt leren denken, word je perspectief alleen maar groter en groter.
02
Het lichaam, ofwel het emotionele level: Hoe of wat voel ik eigenlijk? Ik help jou om beter in contact te komen met je gevoel. Misschien voel je veel stress in je lijf, een kramp in je maag, heb je regelmatig hoofdpijn en voel je juist helemaal niets in je lijf. Of je hebt van die plekken in je lijf waar je niet goed bij kunt, het lijkt wel alsof je daar niets voelt. Volkomen normaal, ik zie het bij bijna al mijn klanten.
Spoiler alert: hier zit onbenut potentieel. Ik ga je laten zien dat jouw lichaam wijzer is dan je denkt.
03
Het familiesysteem, ook wel de systemische laag: Dit is de onbewuste laag waarop ik werk, de laag die je niet kunt voelen, maar die er wel is. Zoals ieder mens, ben jij ook onderdeel van een systeem. En het meest invloedrijke systeem waar jij onderdeel van bent, is jouw familiesysteem. Aan de hand van (systemische) coaching en familieopstellingen, maken we het onbewuste zichtbaar. En dit biedt jou inzichten die je nodig hebt om diepgaande veranderingen door te maken. Zonder dat het je enorm veel moeite kost of enorm veel tijd. We gaan meteen naar de wond en maken deze schoon. Dat is heel kort even pittig, maar daarna voel je je meteen vrijer.
En dit ben ik ook:
Vrouw van Robbert-Jan
Moeder van 2 prachtige zoontjes (2019 en 2017)
Wonend in Blaricum, op een fijn plekje aan het water
Mijn waarden: vrijheid, kwaliteit, integriteit, groei, liefde, avontuur en plezier.
Waar ik intens van kan genieten:
* op pad met man en kids, ’s ochtends vertrekken, ’s avonds weer terug en kijken wat de dag osn brengt. Sportieve kleding mee, zwembroek en we zien het wel.
* een goede cappucino om de dag mee te starten
* in de zon op mijn steigertje zitten met de voetjes in het water, of fijn een rondje zwemmen in het open water
* wandelen in het bos. Liefst met naaldbomen (zachte bodem) en specht voor het ontspannen geluid
* flauwe grappen maken met vriendinnen, borreltje en snackje erbij. Gewoon simpel grappen maken en lol hebben. Niets meer aan doen.
Waar ik jeuk van krijg:
* geen echt contact hebben, alleen maar praten over niets en dat je dan het idee hebt dat je elkaar nog steeds niet echt hebt gesproken
* koude koffie, en vaak ook omdat ik zelf alweer vergeten ben dat ie naast mij staat af te koelen
* dat je een fijn gerecht bestelt in een restaurant en dan alles smaakt naar een garnering van zongedroogde tomaat en rucola
* strijken, afwassen, dweilen, dat soort klusjes. Doe ik ook zo min mogelijk.
* administratie, dingen toch nog 1x moeten nalezen, verder uitwerken, de puntjes op de i zetten. Vind ik niet zo fijn, ben ik niet zo goed in.
Herken jij jezelf in mijn verhaal? Gun jij het jezelf om te groeien naar een betere versie van jezelf?
Bekijk hieronder mijn aanbod. Twijfel je? Heb je nog vragen? Laat het me weten door onderstaand contact formulier in te vullen. Ik reageer van maandag t/m vrijdag binnen 48 uur op je bericht.
